ข้อสังเกต จากญี่ปุ่น (4)

อีกสิ่งที่จะไม่กล่าวไม่ได้เลย คือ เรื่องความปลอดภัย

นอกจากเรื่องการข้ามถนนที่เป็นระเบียบและข้ามง่ายมากแล้ว บ้านเมืองที่ญี่ปุ่นยังยึดความปลอดภัยมาเป็นที่หนึ่งอีกด้วย

เช่น หากมีบริเวณที่กำลังก่อสร้างตึก ซึ่งต้องมีรถเข้าออกบ่อย จะมีเจ้าหน้าที่กั้นคนเดินถนนไว้ทุกครั้งที่มีรถเข้าออก โดยไม่ใช่กั้นเล่น ๆ แต่กั้นกันแบบจริงจังมาก ไม่ให้คนเดินถนนเข้าไปบริเวณนั้นโดยเด็ดขาด ซึ่งหากเป็นบ้านเราก็คงปล่อยตามยถากรรม คนเดินก็เดินไป คนทำงานก่อสร้างก็ทำไป

ข้อสังเกต จากญี่ปุ่น (3)

เมื่อไปตามร้านค้าหรือร้านอาหาร อีกสิ่งหนึ่งที่สังเกต คือ พนักงานในร้านไม่ใช่จะมีแต่หนุ่ม ๆ สาว ๆ หรือวัยกลางคน แต่มีผู้สูงอายุด้วย ให้บริการ ขายของกันอย่างขันแข็ง นอบน้อม นี่คงเป็นสังคมผู้สูงอายุ ที่เปิดโอกาสให้ผู้สูงอายุสามารถทำงานได้ เกือบทุกร้านจึงเห็นผู้สูงอายุให้บริการอยู่

ผู้สูงอายุก็ใช้ว่าจะทำงานเฉื่อย ๆ แต่ยังเต็มเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา และความตั้งใจทำงาน หลาย ๆ คนใช้เครื่องอิเล็กทรอนิกส์ที่ต้องใช้ในงานได้คล่องด้วย เช่น เครื่องคิดเงิน โทรศัพท์มือถือ หรือ GPS

อีกหน่อยไทยอาจจะเป็นแบบนี้ก็ได้นะ..

ข้อสังเกต จากญี่ปุ่น (2)

ข้อสังเกตอีกอย่าง ตอนเดินถนน คือ ไม่เห็นรถมอเตอร์ไซค์เลย ทำให้เมืองค่อนข้างเสียงเงียบ เงียบสงบไปอีกแบบ

รถที่วิ่งบนท้องถนนเกือบทุกคันมี GPS ติดตั้งไว้บนรถ ไม่ว่าจะเป็นรถเก๋ง หรือรถบรรทุกส่งของก็ตาม อันนี้รู้สึกว้าวมาก เหมือนว่า GPS เป็นอุปกรณ์พื้นฐานที่ติดมากับรถทุกคัน

อีกอย่างที่สังเกตได้ตอนเดินข้างถนน คือ ถังขยะหายากมากๆๆๆๆ จะมีก็เฉพาะหน้าร้านค้าที่ขายของกิน โดยให้ทิ้งเฉพาะของกินที่ซื้อจากร้านนั้น เพราะฉะนั้น เวลาซื้อของกินก็มักจะยืนกินให้เสร็จตรงนั้นเลย เพราะจะได้ทิ้งขยะของทางร้าน ไม่งั้นคงต้องเอาขยะกลับไปทิ้งที่โรงแรมแน่นอน เพราะถังขยะหายากจริง ๆ

นอกจากถังขยะจะหายากแล้ว การทิ้งก็ยากเหมือนกัน เพราะต้องแยกขยะตอนทิ้งด้วย เช่น ถังขยะหน้าร้านเครป จะมีเขียนแยกไว้เลยว่า กระดาษให้ทิ้งช่องนี้ ส่วนช้อนพลาสติกให้ทิ้งช่องนี้ เป็นระเบียบมาก ๆ

ข้อสังเกต จากญี่ปุ่น (1)

จขบ. (เข้าของบล็อก) เพิ่งได้ไปต่างประเทศเป็นครั้งแรก
ประเทศที่ได้ไป คือ ประเทศญี่ปุ่น

โดย จขบ. ได้ไปแถวโตเกียวแค่แถบเดียว

รู้สึกเหมือนได้เปิดหูเปิดตา ได้เห็นประเทศที่มีความเป็นระเบียบ และแตกต่างจากประเทศไทยเป็นครั้งแรก

ข้อสังเกตที่สังเกตได้จากการไปเห็นบ้านเมืองที่ญี่ปุ่น คือ

• การข้ามถนน ไม่ต้องใช้ skill ขั้นสูงแบบกรุงเทพฯ เพราะทุกแยกทุกตอนที่มีทางข้าม จะมีการตีเส้นทางม้าลายไว้ทุกแยก และเกือบทุกแยกมีสัญญาณไฟสำหรับคนข้าม ทำให้การข้ามถนนทำได้ง่ายมาก ไม่ต้องใช้ skill วัดดวง อ่านใจ หรือวัดใจกับคนขับรถว่าจะหยุดให้เราข้ามหรือเปล่าเหมือนในกรุงเทพฯ

• การข้ามถนน หากไฟสัญญาณบอกว่าข้ามได้ยังไม่ดับ ก็ไม่มีคนขับรถคนไหนบีบแตรเร่งให้คนข้ามให้หมด หรือเมื่อเห็นว่าคนข้ามหมดแล้วแต่สัญญาณคนข้ามยังไม่เปลี่ยนเป็นห้ามคนข้ามก็จะไม่มีรถคันใดย่างกรายเข้าไปในพื้นที่คนข้าม รู้สึกสบายใจมากเมื่อข้ามถนนที่ญี่ปุ่น